We worden vaak al jong geleerd
om naar ons verstand te luisteren.
Dat geeft een zekere veiligheid
en controle, zo lijkt het tenminste.
Je verstand wil eerst zien dan
geloven terwijl het hart eerst geloofd en het daarna wel zal zien.
Anne van 12 jaar vroeg zich af
naar wie ze nu moest luisteren... naar haar verstand of naar haar hart...
Wordt je altijd blij van een
verstandige keuze... vroeg ik haar... nee was haar antwoord.
En wat zou het jou eigenlijk
opleveren als je “ je hart volgt” vroeg ik haar toen...: dan voel ik de ZON in mijn hart antwoorden ze.
Een keus maken vanuit je
verstand of een keus maken vanuit je hart... dat is iets wat Anne heel erg bezig houdt.
Een jong meisje dat zich niet
begrepen voelt en het liefst een andere studie richting, straks na groep 8 zou willen kiezen dan dat ze nu van plan is ...
De keuze van nu is ontstaan om
andere gelukkig te maken.
Het gaat er volgens mij om dat
je kiest voor de gelukkige weg, jouw gelukkige weg.
En niet de weg die je kiest om
iemand anders gelukkig te maken.
Maar wat is de gelukkige weg?
Ruzie hebben met de mensen die het het aller best met je voor hebben of je eigen-wijs-heid voorop zetten en gaan voor de zon in je hart.
Lieffie ik vind je dapper in
alles wat je denkt, doet en voelt!
Ik gun jou de zon in je hart...
die kwetsbaar en krachtig tegelijkertijd voor je zal voelen.